1. Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Usiądźcie w kole. Nauczyciel wita każde dziecko po imieniu i pokazuje dużą papierową marchewkę (lub pluszową/sokową maskotkę).
- Krótkie wprowadzenie: „Dziś obchodzimy Dzień Marchewki. Marchewka ma swoje uczucia — zobaczymy, jakie to emocje!”
- Pytanie do dzieci: „Jak myślicie, czy marchewka może być szczęśliwa, smutna, zła?” Zachęć do krótkich odpowiedzi.
2. Część główna (50 minut)
2.1. Sensoryczne poznawanie marchewki (10 minut)
- Rozdaj dzieciom po jednej świeżej marchewce (lub pokaż jedną dla całej grupy). Pozwól dotknąć, powąchać i obejrzeć.
- Zachęć do opisania: „Czy marchewka jest twarda czy miękka? Jak pachnie? Jak wygląda jej kolor?”
2.2. Emocje marchewki — teatrzyk z pacynką (10 minut)
- Użyj pacynki marchewki (albo papierowej marchewki na patyczku). Nauczyciel prezentuje krótkie scenki, w których marchewka pokazuje różne emocje (szczęście, smutek, złość, zdziwienie, spokój).
- Po każdej scenie dzieci naśladują wyraz twarzy i ruchy ciała marchewki oraz nazywają emocję.
2.3. Gra „Marchewkowe twarze” — dopasowywanie emocji (10 minut)
- Przygotuj 5 papierowych marchewek z narysowanymi prostymi minami: radosna, smutna, zła, zdziwiona, spokojna.
- Dzieci po kolei losują kartę i muszą pokazać, jak ta marchewka wygląda (mimika, gesty). Pozostali odgadują emocję.
2.4. Ruchowe „Marchewkowe emocje” (8 minut)
- Wyjaśnij ruchy dla każdej emocji: szczęście — skakanie, smutek — powolne chodzenie, złość — energiczne marszczenie brwi i tupanie, zdziwienie — szerokie oczy i ręce do góry, spokój — głębokie oddechy i delikatne kołysanie.
- Włącz muzykę i zmieniaj emocje co kilkadziesiąt sekund, prosząc dzieci, by wykonywały odpowiednie ruchy.
2.5. Plastyka — tworzymy marchewki z emocjami (10 minut)
- Każde dziecko otrzymuje wyciętą papierową marchewkę i kolorowe kredki lub farby. Zadanie: narysować twarz marchewki pokazując wybraną emocję i ozdobić listki.
- Po ukończeniu dzieci prezentują swoją marchewkę i mówią, jaką emocję wybrały i dlaczego.
2.6. Krótka historyjka o marchewce i refleksja (2 minuty)
- Opowiedz 1–2-minutową prostą historyjkę o marchewce, która przeżywa różne dni i uczy się dzielić swoimi uczuciami.
- Zapytaj: „Co marchewka zrobiła, gdy była smutna? Co pomogło jej poczuć się lepiej?”
2.7. Kącik uspokojenia — oddech marchewki (przez ostatnie 0–2 minuty z części głównej)
- Zakończ część główną krótkim ćwiczeniem oddechowym: dzieci kładą dłonie na brzuchu i naśladują „rosnięcie marchewki” przy wdechu i „zapadanie” przy wydechu.
3. Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Podsumuj zajęcia: przypomnij 3-4 emocje, których uczyliście się dziś z marchewką.
- Zaproś każde dziecko do powiedzenia jednym zdaniem, która marchewka (emocja) podobała mu się najbardziej i dlaczego.
- Pożegnanie: wspólne pękniecie klaśnięć (lub inny króciutki rytuał), podziękowanie za udział i pochwała za odwagę w pokazywaniu emocji.