1. Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Nauczyciel zaprasza dzieci do kółka; mówi krótko temat: „Dzisiaj wybieramy się w podróż łodzią podwodną!”
- Pytania rozgrzewkowe (nauczyciel zachęca do krótkich odpowiedzi): „Co to jest łódź podwodna?”, „Co możemy zobaczyć pod wodą?”, dzieci mówią po kolei.
- Rozdanie ról (szybkie): kapitan, nawigator, mechanik, naukowiec, rybki (2–3 dzieci), fale (2 dzieci). Roles można losować przez wskazanie palcem lub krótkie wyciągnięcie karteczek.
- Krótkie ćwiczenie głosowe: dzieci powtarzają okrzyki i dźwięki morskie (np. „Ahoj!”, „Bum-bum” silnik, „szszsz” fale). Nauczyciel pokazuje i dzieci naśladują.
2. Część główna (20 minut)
Przygotowanie sceny (3–4 minuty)
- Nauczyciel prosi dzieci, by razem zbudować prostą łódź podwodną: ustawiają karton lub kilka krzeseł obok siebie i nakrywają niebieską chustą — to pokład. Zrobienie „peryskopu”: rulon z papieru lub rolka po ręczniku papierowym (może być przygotowana przez nauczyciela).
- Dzieci wybierają, które rekwizyty chcą użyć: papierowe koło sterowe (papierowy talerz), latarka (do „szukania skarbów”), zabawkowe rybki.
Próba ról i krótkie wskazówki (4 minuty)
- Nauczyciel przypomina krótko, co robi każda rola:
- Kapitan: wydaje proste polecenia („Sternik, w prawo!”), wita załogę.
- Nawigator: pokazuje mapę (narysowana kartka) i mówi, gdzie płyniemy.
- Mechanik: sprawdza „silnik” (stuknięcie w karton), daje znać, gdy coś trzeba naprawić.
- Naukowiec: obserwuje wodę i opowiada o rybkach.
- Rybki: poruszają się płynnie po „wodzie”, robią dźwięki i pływają wokół łodzi.
- Fale: delikatnie kołyszą chustę i przechodzą przed łodzią.
- Krótkie ćwiczenie: dzieci przećwiczą wejście do „łodzi” i wyjście po komendzie.
- Nauczyciel przypomina krótko, co robi każda rola:
Odtworzenie krótkiej scenki (10–12 minut)
- Nauczyciel pełni rolę reżysera i narratora, ale daje dzieciom możliwie dużo swobody w wypowiedziach.
- Propozycja przebiegu scenki (można modyfikować):
- Kapitan wita załogę i ogłasza cel: „Szukamy tajemniczego skarbu pod wodą!”
- Mechanik sprawdza silnik — dzieci naśladują dźwięki „wrrrr”.
- Łódź zanurza się (chustą przykrywamy część sceny) — dzieci robią dźwięk „mmmsss” i naśladują ruch płynięcia.
- Pojawiają się rybki — „płyną” wokół łodzi, pokazują kolory i mówią krótkie zdania (np. „Jestem złota rybka!”).
- Naukowiec zauważa coś na dnie: „Patrzcie! Skrzynia!” — dzieci podnoszą „skarby” (np. papierowe monety).
- Nagły problem: silnik zaciął się — mechanik pokazuje naprawę, reszta załogi pomaga (podaje narzędzie z papieru).
- Cała załoga świętuje znalezienie skarbu, na koniec wspólny okrzyk „Ahoj!” i ukłon do publiczności (reszta grupy lub nauczyciel).
- Nauczyciel zachęca do improwizacji krótkich zdań; jeśli dziecko milczy, podpowiada gotowe frazy do powtórzenia.
Mini-rola dla obserwatorów (jeżeli czas i chęć) (1–2 minuty)
- Dzieci, które nie mają głównych ról, mogą jako publiczność klaszcze na sygnał kapitana lub robić miękkie dźwięki „szum morza”.
3. Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krótka rozmowa w kole: nauczyciel pyta dzieci, co im się najbardziej podobało, kto był kim i co zobaczyli pod wodą (po 1–2 zdaniach od każdego chętnego).
- Wspólne ćwiczenie oddechowe „bąbelki”: dzieci wdychają powoli przez nos i wypuszczają powietrze robiąc dźwięk „bzz” — uspokojenie po aktywności.
- Pożegnanie: nauczyciel dziękuje za udział, podkreśla współpracę i kreatywność, proponuje krótkie zadanie domowe (opowiedzieć w domu, kim się było podczas podróży).