Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Przywitanie w kręgu: powitanie imienne w formie krótkiej rymowanki (np. "Cześć, Aniu, dzień dobry! Dziś jest dzień szczęścia — zatańcz ze mną!" ).
- Krótka rozmowa: pytania pomocnicze prowadzącego: "Co to znaczy być szczęśliwym? Co sprawia, że się uśmiechasz?" — zachęcamy dzieci do krótkich odpowiedzi (1–2 zdania).
- Ustawienie ról: przedstawiamy temat zajęć i dzielimy dzieci na małe grupy (3–4 osoby) — każda grupa przygotuje krótką scenkę o szczęściu.
Część główna (50 minut)
1) Rozgrzewka teatralna i ruchowa (około 10 minut)
- "Uśmiechowy marsz": dzieci chodzą po sali przy muzyce, na pauzie muzyki każdy robi wyraz twarzy pokazujący radość (szeroki uśmiech, klaśnięcie itp.).
- Ćwiczenia mimiczne: prowadzący pokazuje prostą minę (radość, zdziwienie) i dzieci powtarzają. Krótkie zabawy z lustrem — naśladowanie.
- Głosowe ćwiczenia: krótkie powtarzanie prostych fraz (np. "Jestem szczęśliwy!", "Dzielę się uśmiechem!") w różnych intonacjach.
2) Tworzenie rekwizytów i masek (około 12 minut)
- Każda grupa dostaje proste materiały do wykonania rekwizytu (np. maska uśmiechu, kolorowy szalik, papierowe słońce). Materiały są proste i łatwe do użycia — dzieci ozdabiają gotowe kształty flamastrami, naklejkami i wstążkami.
- Nauczyciel pokazuje szybki przykład, jak trzymać/zakładać rekwizyt i proponuje nazwę dla rekwizytu (np. "Kapelusz Szczęścia").
3) Tworzenie krótkiej scenki i próba w grupach (około 15 minut)
- Instrukcja dla grup: wymyślcie krótką scenkę (30–60 sekund) pokazującą sytuację, która przynosi szczęście (np. wspólne dzielenie zabawki, odkrycie skarbu, przytulenie przyjaciela).
- Nauczyciel podpowiada ramę scenki: wprowadzenie (kto jest), problem (co przeszkadza), rozwiązanie (jak pojawia się szczęście) i zakończenie (uśmiech/pożegnanie).
- Próby: każda grupa ćwiczy swoją scenkę z rekwizytami; nauczyciel krąży, pomaga z prostymi wskazówkami aktorskimi (głośność, kontakt wzrokowy, gesty).
4) Wspólne przedstawienie i improwizacje z publicznością (około 13 minut)
- Prezentacja: każda grupa pokazuje swoją scenkę pozostałym dzieciom. Po każdej scenie dzieci klaszczą i mówią jedno zdanie komplementu (np. "Świetne uśmiechy!").
- Mini-improwizacja: po wszystkich scenkach prowadzący proponuje krótką zabawę "Łańcuch Szczęścia" — jedno dziecko zaczyna gestem lub słowem szczęścia, kolejne je powtarza i dodaje własny element; łańcuch przechodzi przez całą grupę.
- Krótka piosenka/ukłon: na zakończenie części głównej wspólne zaśpiewanie prostego refrenu o uśmiechu (nauczyciel może użyć prostego instrumentu, np. tamburyna).
Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krąg podsumowujący: każde dziecko mówi jedno słowo związane ze szczęściem (np. "przyjaciel", "zabawa", "lody").
- Pożegnanie: wspólny rytuał (np. trzy klaśnięcia i "do zobaczenia") oraz krótkie przypomnienie: "Co dziś najbardziej Cię uszczęśliwiło?" — kilka dzieci odpowiada.
- Przekazanie informacji rodzicom: krótkie przypomnienie, że dzieci przygotowały przedstawienie i prosimy rodziców o krótką rozmowę w domu na temat tego, co w domu przynosi dziecku radość.