Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Przywitanie: nauczyciel wita dzieci w kole, krótka piosenka powitalna (30–40 sekund) – prosty refren powtarzany przez dzieci.
- Wprowadzenie do tematu: nauczyciel pokazuje „magiczny” pojemnik z „śniegiem” (kulki waty lub białe kulki papierowe) i pyta: „Co to może być? Co robimy, gdy pada śnieg?”.
- Zapowiedź: krótkie objaśnienie planu zajęć: opowiemy historię o śnieżynce, zrobimy mały teatrzyk i zatańczymy.
Część główna (35 minut)
Rozgrzewka ruchowa (5 minut)
- Prosta zabawa ruchowa „Zamień się w śnieżynkę”: dzieci poruszają się po sali jako kule śnieżne (toczą się, podskakują, lekko kręcą). Na sygnał (dzwonek/tam-tam) zatrzymują się i przyjmują „pozycję śnieżynki” (ręce szeroko jak skrzydła).
- Kilka ćwiczeń oddechowych: „dmuchamy na śnieg” – dzieci dmuchają, próbując zdmuchnąć lekkie kawałki papieru na dywanie.
Opowiadanie ilustrowane + mini-puppet show (10 minut)
- Nauczyciel opowiada krótką, prostą historię "Mała Śnieżynka szuka miejsca do tańca" (ok. 3–4 akapity), używając akcesoriów: chmurka z papieru, mała śnieżynka (papierowa lub z waty), wiatr (szal) i drzewo (karton).
- Podczas opowiadania dzieci reagują dźwiękami (szelest, „brrr”), powtarzają krótkie frazy (np. „Brr! Jest zimno!”). Nauczyciel zachęca do naśladowania ruchem.
Przygotowanie strojów i ról (5 minut)
- Rozdanie prostych elementów: opaski z papieru jako czapki, szaliki z materiału, śnieżynki (przyklejone na patyczkach) – proste, gotowe elementy, które dzieci same zakładają z pomocą opiekuna.
- Krótkie przypisanie ról: Śnieżynka, Chmura, Wiatr, Drzewo, Dzieci-korowód (chór). Dla większej grupy można zrobić kilka śnieżynek i chór dzieci.
Krótki spektakl (15 minut)
- Scenariusz prosty, 3-4 sceny, każda 2–3 minuty:
- Scena 1: Chmura mówi, że chce zrobić śnieg; wiatr dmucha; śnieżynka rodzi się z chmurki.
- Scena 2: Śnieżynka szuka miejsca do tańca — spotyka drzewo i dzieci; dzieci mówią „tańcz z nami”.
- Scena 3: Mały taniec śnieżynki i chór „śnieg wiruje” (prosty układ: kręcenie się w miejscu, ręce wysoko). Na zakończenie dzieci rzucają delikatnie „śnieg” (wata/kulka papierowa) do obszaru sceny.
- Rola nauczyciela: narrator i wsparcie aktorskie dla nieśmiałych dzieci; pomoc w zmianie rekwizytów.
- Czas ekspresji: po każdej scenie szybkie pytania do dzieci („Jak się czuła śnieżynka? Czy była zimno czy ciepło?”) – zachęta do używania słów i krótkich zdań.
- Scenariusz prosty, 3-4 sceny, każda 2–3 minuty:
Muzyczna zabawa i zamknięcie części głównej (5 minut)
- Krótka piosenka o śniegu (znana melodia lub prosty rytm klaśnięć). Na refren dzieci wykonują zapamiętany ruch (obrót jak śnieżynka).
- Freeze-dance „Pada śnieg”: muzyka, dzieci tańczą; gdy muzyka milknie, dzieci zamierają jak płatki śniegu.
Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krąg podziękowań: każde dziecko mówi krótko jedno słowo o tym, co mu się najbardziej podobało (np. „taniec”, „śnieg”, „bycie chmurką”).
- Krótkie przypomnienie: nauczyciel pyta, czego nauczyliśmy się dzisiaj o śniegu (np. że śnieg jest zimny, że możemy się nim bawić).
- Pożegnanie: cicha piosenka pożegnalna i wspólne odłożenie rekwizytów w wyznaczone miejsce.