Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Powitanie dzieci w kole: opiekun wita każde dziecko po imieniu, kładzie przed sobą dużą kartkę z narysowanym sercem.
- Krótkie wprowadzenie tematu: opiekun pokazuje różne obrazki serc (różne kolory, faktury) i mówi: "Dziś będziemy badać serduszka — jak wyglądają, jak się czują i co potrafią!"
- Pytania naprowadzające (zadawane prostymi zdaniami, dając czas na odpowiedź): „Jakie kolory mają serduszka?”, „Czy serduszko może być miękkie lub twarde?”
Część główna (35 minut)
- Stacja 1 — Kąpiel serduszek: co pływa, a co tonie? (ok. 12 minut)
- Przygotuj niski pojemnik z wodą na środku stołu i przygotuj różne „serduszkowe” przedmioty (serduszka z papieru, pianki, gąbki, drewienka, zakrętka plastikowa).
- Demonstracja: opiekun wkłada jedno serduszko i pyta dziecko, co się stanie, zachęcając do przewidywania („Pomyśl: pływa czy tonie?”).
- Dzieci po kolei wkładają wybrane serduszka do wody i obserwują wynik; opiekun nazywa obserwacje: "O, pianka pływa — unosi się na wodzie", "Papier zmókł i trochę zatonął".
- Zachęty do mówienia: proste pytania „Co zrobiło twoje serduszko?”; opiekun wzmacnia słowa dzieci i wprowadza słownictwo: pływa, tonie, mokre, suche.
- Stacja 2 — Dotykowe serduszka: poznajemy faktury (ok. 10 minut)
- Przygotuj tkaninowe, papierowe, pluszowe, foliowe i gąbkowe serduszka umieszczone w oddzielnych koszykach.
- Dzieci dotykają po kolei materiałów z zasłoniętymi oczami (opcjonalnie) lub bez zasłonięcia, i mówią, jak się czują: "miękkie, chropowate, gładkie".
- Opiekun nazywa odczucia i prosi dzieci o pokazanie gestem (głaskanie, ściskanie) — ćwiczenie motoryki dużej i małej.
- Stacja 3 — Tworzymy serduszkowe odbitki (ok. 10–12 minut)
- Przygotuj farby w płytkich pojemniczkach (czerwony, różowy), gąbki wycięte w kształt serca, kartki A4.
- Każde dziecko zanurza gąbkę-serduszko w farbie i odbija na kartce tworząc wzór; opiekun zachęca do eksperymentowania: mieszanie kolorów (dotknięcie dwóch kolorów), naciskanie mocniej lub delikatniej.
- Dzieci nazywają kolory i ruchy: "robię odbitkę", "mocno nacisnęłam". Gotowe prace suszą się przy boku.
Przez całą część główną: opiekun wspiera narrację, zadaje krótkie pytania i powtarza słowa, zachęca do współpracy i wspólnych obserwacji.
Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krótkie zebranie w kole: każde dziecko może pokazać jedno serduszko lub odbitkę i powiedzieć jedno słowo o nim (np. "miękkie", "pływa", "czerwone").
- Podsumowanie opiekuna: kilka zdań łączących obserwacje („Badaliśmy, co pływa i co tonie, dotykaliśmy różnych materiałów i tworzyliśmy odbitki — każde serduszko jest inne!”).
- Zakończenie piosenką lub rymowanką o serduszkach (krótka, powtarzalna fraza), przy akompaniamencie klaśnięć lub prostego instrumentu.