Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Zbierz dzieci w kręgu. Powitanie piosenką krótką (np. znana dla grupy melodyjka z dopowiadanym „Dzień dobry, serduszka!”).
- Pokaż duże papierowe serce jako rekwizyt i zapytaj: „Co to za święto? Kogo kochamy? Kim jesteśmy dobrymi przyjaciółmi?” — zachęć dzieci do krótkich odpowiedzi.
- Krótkie przedstawienie planu: „Posłuchamy historii, zrobimy rekwizyty i sami zagramy małą scenkę!”.
Część główna (35 minut)
Rozgrzewka teatralna — zabawa ruchowa (5 minut):
- Proste ćwiczenia: „Pokaż serce” — dzieci kładą dłonie na klatce piersiowej i mówią „bum-bum” na rytm. „Uśmiech dla przyjaciela” — ćwiczenie mimiki. Ruchy duże: „Płyniemy jak chmurki” (wyciąganie rąk, kołysanie), „Skaczemy jak zajączki” (2–3 skoki).
Opowiadanie i rozdzielenie ról (10 minut):
- Opiekun opowiada króciutką, prostą historyjkę (ok. 4–6 zdań) o dwóch przyjaciołach (np. kotek i piesek), którzy przygotowują walentynki. Treść powtarzalna, z prostymi dialogami.
- Zaproponuj role: przyjaciel A, przyjaciel B, serduszka (mali pomocnicy), listonosz (przynosi serduszka), publiczność. Przydziel role tak, aby każdy miał krótkie zadanie.
- Daj dzieciom krótkie, powtarzające się frazy do „odegrania” (np. „Dla Ciebie mam serduszko!”, „Dziękuję, przyjacielu!”, „Puk, puk — list!”).
Próba sceniczna — ćwiczenie fraz i ruchów (10 minut):
- Przećwicz krótkie kwestie z każdym dzieckiem: powtarzanie prostych zdań, gestów (podanie serduszka, ukłon, uśmiech).
- Wypróbuj przejścia między „scenkami”: jak dziecko podchodzi, jak inni reagują.
- Zachęcaj do używania mimiki i prostych dźwięków (śmiech, radość).
Występ i improwizacja (7 minut):
- Odegrajcie scenkę całą grupą. Opiekun może pełnić rolę narratora, który delikatnie przypomina dzieciom kolejne kroki.
- Pozwól na krótką improwizację — jeśli dziecko chce dodać gest przytulenia (bez naruszania zasad placówki), pochwal inicjatywę.
Szybkie tworzenie rekwizytów na zakończenie części głównej (3 minuty):
- Każde dziecko dostaje małe papierowe serduszko, które może ozdobić jednym naklejką lub kredką (szybko, prosto). Rekwizyt posłuży jako „walentynka” w scence i pamiątka do domu.
Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krótki rytuał zamykający: usiądźcie w kręgu, trzymajcie swoje serduszka.
- Każde dziecko, jeśli chce, mówi jedno słowo o tym, co najbardziej mu się podobało (np. „śpiew”, „serduszko”, „przyjaciel”).
- Wspólne brawa dla wszystkich aktorów; opiekun robi krótkie podsumowanie: „Dziś ćwiczyliśmy mówienie, gesty i współpracę. Brawo!”.
- Rozdanie małych walentynek do zabrania do domu i zaproszenie rodziców do krótkiej informacji (odprowadzenie wiadomości do rodziców w formie notatki lub ustnie przy odbiorze).