Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Przywitanie wszystkich po imieniu przy pomocy krótkiej piosenki powitalnej (np. prosty rytmiczny tekst powiedziany lub zaśpiewany, każdy odpowiada klaśnięciem).
- Nauczyciel informuje dzieci, że dziś jest pierwszy dzień zimy i pokazuje duży niebieski szalik lub papierowy płatek śniegu.
- Krótkie pytanie do grupy: Jak się czujecie, gdy pada pierwszy śnieg? Pozwól 2–3 dzieciom odpowiedzieć jednym zdaniem. Zachęcaj do używania słów: radość, zaskoczenie, ciekawość, chłód, smutek.
Część główna (20 minut)
Opowieść z pacynką lub pluszakiem (4–5 minut): Nauczyciel używa pacynki zimowego misia, który opowiada krótką historię o pierwszym dniu zimy. W treści pojawiają się różne emocje: miś cieszy się z bitwy na śnieżki, boi się lodu, jest zdziwiony, że musiał założyć czapkę. Po każdym zdaniu nauczyciel pyta dzieci: Jak myślicie, co czuje miś?
Sensoryczna zabawa "śnieg w dłoniach" (5 minut): Przygotuj tackę z watą lub kulkami z bibuły. Dzieci dotykają "śniegu", opisują, czy jest miękki, zimny, miły. Nauczyciel prosi, by każde dziecko pokazało na twarzy, jakie uczucie wywołuje dotyk: uśmiech, zdziwienie, skrzywienie.
Gra emocjonalne płatki śniegu (6–7 minut): Przygotuj papierowe płatki z narysowanymi prostymi minami: radość, smutek, złość, strach, zaskoczenie. Rozłóż płatki na podłodze. Włącz cichą muzykę zimową i poproś dzieci, by swobodnie chodziły wokół. Gdy muzyka zatrzymuje się, każde dziecko staje przy najbliższym płatku i ma za zadanie:
- pokazać minę tak jak na płatku,
- powiedzieć jedno zdanie: Kiedy czuję się tak jak ten płatek?
- nauczyciel pomaga sformułować wypowiedzi u nieśmiałych dzieci.
Krótkie ćwiczenie oddechowe "zimowy oddech" (2–3 minuty): Dzieci siadają w kole. Nauczyciel prosi, by wzięły głęboki oddech jakby wciągały zimne powietrze przez nos, a potem wypuściły powietrze wolno jak para z ust. Zadanie ma za zadanie uspokoić i pokazać sposób na wyciszenie, gdy czują silne emocje.
Zakończenie i podsumowanie (5 minut)
- Krąg pożegnalny: Każde dziecko mówi jednym słowem, jak się teraz czuje po zajęciach (np. "szczęśliwy", "ciepło", "spokojny"). Jeśli dziecko nie potrafi powiedzieć, nauczyciel proponuje dwie opcje.
- Podziękowanie i pochwały: Nauczyciel chwali dzieci za odwagę w mówieniu o uczuciach i za uważne słuchanie.
- Zapowiedź domowego zadania dla rodziców: poprosić rodzica, by w domu zapytać dziecko o jego ulubioną zimową czynność i odgadnąć, jakie uczucia jej towarzyszą.