Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Zgromadzenie w kole na dywanie. Nauczyciel wita dzieci krótkim wierszykiem: „Dzień dobry, Smerfy! Budzimy się z wioski, słońce świeci, zaczynamy ruch!”
- Krótkie pokazanie rekwizytów: niebieskie chusteczki (czapeczki Smerfów), obrazki „grzybków” i mapa małej trasy (prosty rysunek). Zachęcenie dzieci do powtarzania słów: Smerf, grzybek, skok, tunelem.
- Zadanie: każde dziecko wybiera chusteczkę („moja smerfowa chusteczka”) i słownie mówi krótkie zdanie z pomocą opiekuna (np. „Jestem Smerf!” lub tylko „Smerf!”).
Część główna (około 35 minut)
- Rozgrzewka „Smerfy budzą się” (5 minut)
- Proste ćwiczenia wykonywane wraz z piosenką: machanie ramionami (jak liście), podskoki na miejscu (Smerfy skaczą), wymachy rękami z chusteczkami (udawanie latających motyli).
- Opiekun modeluje polecenia krótkimi zdaniami i zachęca dzieci do powtarzania nazw ruchów.
- Tor przeszkód „Przez las do wioski Smerfów” (12 minut)
- Przygotowanie prostego toru: taśma na podłodze jako „kładka” do równowagi, hula-hop jako „jezioro” (przeskakiwanie lub przechodzenie obok), pachołki do slalomu (chodzenie między nimi), tunel z koce/tekturowe pudło do przejścia.
- Zadania: przejść tor raz wolno (z naciskiem na równowagę), potem szybciej (bez pędzenia), na końcu „zbieranie grzybków” (wrzucenie miękkich piłeczek/pomponów do koszyka).
- W trakcie opiekun nazywa elementy toru i pyta krótkimi pytaniami „Gdzie jest jezioro?”, „Który grzybek?” zachęcając do wskazywania i pojedynczych słów.
- Stacja sensoryczna „Zbieramy grzybki” (6 minut)
- Mały stolik z różnymi teksturami: koszyk z miękkimi piłeczkami (grzybki), tacka z materiałami (filc, gładka tkanina) — dzieci dotykają, porównują: miękki/twardy.
- Zadanie motoryczne drobnej motoryki: przekładanie pomponów z miseczki do koszyka (palce chwytają dużymi uchwytami). Opiekun nazywa tekstury i prosi dzieci o pokazywanie/naśladowanie gestów.
- Zabawa muzyczno-ruchowa „Taniec Smerfów” (7 minut)
- Krótka piosenka o Smerfach (znana melodia lub prosty rytm). Dzieci poruszają się w rytm: obracanie się, podnoszenie rąk, siadanie i wstawanie na hasło.
- Element improwizacji: dzieci pokazują swój ulubiony „ruch Smerfa” — opiekun modeluje kilka propozycji.
- Gra współpracy „Pomóż Smerfowi” (5 minut)
- Proste, dwuosobowe zadanie: jedno dziecko podaje piłkę, drugie wrzuca do koszyka; lub pociąg — chodzenie za rękę za prowadzącym Smerfem. Krótkie zachęcanie do słownych komunikatów: „Proszę”, „Dziękuję” z pomocą opiekuna.
Zakończenie i podsumowanie (około 5 minut)
- Wyciszenie na kocyku: krótkie ćwiczenia oddechowe („Smerf dmucha na muchomora — długi wdech, powolny wydech”).
- Podsumowanie: opiekun zadaje pytania w formie obrazkowej („Gdzie był tunel?”, „Co zbieraliśmy?”) i zachęca do krótkich odpowiedzi.
- Pożegnanie: dzieci machają chusteczkami i śpiewają krótką zakończającą frazę „Do zobaczenia w wiosce Smerfów!”.