1. Powitanie i wprowadzenie (około 5 minut)
- Zebranie w kole: opiekun/ka wita dzieci krótkim, rytmicznym przywitaniem („Dzień dobry, pielęgniarki i pacjenci!”) z prostym ruchem (np. dłonie na sercu i machanie).
- Pokazanie kilku prostych zdjęć/obrazków: pielęgniarka, stetoskop, bandaż, pluszowa lalka. Krótkie pytania do dzieci („Co to jest?”, „Do kogo to należy?”) zachęcające do wskazania i nazwania przedmiotów.
- Zapowiedź zabawy: „Dzisiaj pobawimy się w pielęgniarki — będziemy pomagać pluszkom.”
2. Część główna (około 20 minut)
Aktywność A — Stacja sensoryczna „Tor pielęgnacji” (ok. 8 minut)
- Przygotuj trzy proste stanowiska: 1) dotykowe (w misce: wata, miękka tkanina, gąbka), 2) opieka (plastikowy stetoskop, miarka z dużymi cyframi, bandaże z tkaniny), 3) drobna motoryka (naklejanie plasterków, rozwijanie rolki bandaża).
- Dzieci krążą po stacjach w małych grupkach (2–3 osoby) lub indywidualnie, wykonując krótkie proste zadania: dotknij, posłuchaj (stuknij stetoskopem), naklej plasterek na kartkę, zroluj bandaż.
- Opiekun/ka modeluje słownictwo („miękki”, „szeleszczy”, „stetoskop”, „plasterek”) i krótkie zdania: „Proszę posłuchać serduszka.”
Aktywność B — Mini-rozmowy i naśladowanie (ok. 5 minut)
- Krótka piosenka lub rymowanka o pielęgniarce (prosty refren do powtórzenia przez dzieci). Opiekun/ka śpiewa i wykonuje gesty (np. dotknięcie serca, pokazanie stetoskopu).
- Po rymowance proste pytania do dziecka: „Co pielęgniarka robi?” — zachęcanie do jednowyrazowych odpowiedzi („pomaga”, „lekarz?”, „mama?”). Wspieranie komunikacji przez powtórzenia i gesty.
Aktywność C — Zabawa w gabinet (role-play) (ok. 7 minut)
- Ustaw kącik z leżanką (kratka z kocykiem), pluszowymi pacjentami i „przyborami” (stetoskopy z tektury, bandaże, pipety bez cieczy, pudełko z plasterkami). Dzieci na zmianę są pielęgniarką i pacjentem; opiekun/ka modeluje krótkie dialogi: "Co ci dolega?", "Bolą mnie uszka." (dziecko wskazuje miejsce lub mówi jedno słowo).
- Zachęcaj do prostych czynności: przykrycie pacjenta kocykiem, postawienie pluszaka na półce, policzenie „raz, dwa” przy dotknięciu serca (imitacja mierzenia pulsu).
- Dla dzieci niechętnych do aktywnego udziału: proponuj role pomocnicze (wydawanie plasterków, podawanie stetoskopu) albo obserwowanie z bliska.
3. Zakończenie i podsumowanie (około 5 minut)
- Krąg podsumowujący: każde dziecko pokazuje jedną rzecz, której używało (np. plasterek, wata) i mówi jedno słowo: „Plaster.” Opiekun/ka powtarza je pełnym zdaniem: „Tak, to plaster — pomaga leczyć.”
- Proste ćwiczenie relaksacyjne: głębokie wdechy z podniesieniem rąk jak przy opatrywaniu i powolne opuszczenie rąk.
- Pożegnanie: rozdanie małego kolorowego serduszka/naklejki jako podziękowanie za pomoc oraz krótkie zdanie informujące rodziców (przy wyjściu) o przebiegu zajęć.
Uwagi adaptacyjne (wplecione w przebieg):
- Dla dzieci z ograniczeniami motorycznymi: stacje można dostosować do stolika; czynności wykonywane w pozycji siedzącej.
- Dla dzieci wrażliwych sensorycznie: oferuj alternatywne materiały (miękka tkanina zamiast waty), możliwość oglądania zamiast dotyku, ciche miejsce do wyciszenia.
- Dla niepewnych mówców: stosuj dwuwariantowe pytania i modelowanie odpowiedzi przez dorosłego.